Mógł on powstać jedynie wśród istot, u których niższe formy myślenia symbolicznego — marzenie, rytuał, przesądne urojenia — były już wysoko rozwinięte, to znaczy tam gdzie proces symbolizowania, choć prymitywny, był bardzo aktywny. Życie zbiorowe w takiej grupie cechowało zapewne chętne oddawanie się aktom czysto ekspresywnym, rytualnym gestom, tańcom itd. i prawdopodobnie duże skłonności do urojonych strachów i radości. Wyzwolenie się z zainteresowań praktycznych, co jest już widoczne u małp nastąpiło bardzo szybko u gatunku z wyraźnie symbolistycznym nastawieniem umysłu; konwencjonalne znaczenia stopniowo nasyciły każdy pierwotnie przypadkowy akt, tak że całe życie zespołowe miało emocjonujące, lekko transcendentalne zabarwienie, jakkolwiek bez jakiegoś obowiązującego i dającego się określić czy przekazać zespołu idei.
Written on Marzec 24th, 2012 by Anna Piątowska
UROJONE STRACHY I RADOŚCI

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )